handsome and beautifull

Nadat we ons vorige bericht hadden geplaatst wilden we even op ons gemakkie tuktuk,de plaats waar we verbleven,verkennen. Maar helaas was het zondag. Dan zijn de kinderen vrij en op zoek naar toeristen om engels mee te oefenen. Dus in de eerste de beste souvenirshop werden we geattacked door kinderen, en niet een stuk of 3,nee een stuk of 40! Allemaal vragen stellen, zichzelf voorstellen, en maar blijven lachen. dus ja dan doen wij dat ook maar. We hebben daar nog ff engelse les gegeven en als sterren op de rode loper fotos met ze gemaakt. Erg grappig maar toen we de volgende groep zagen komen hebben we maar even heel vriendelijk afscheid genomen en het eerste de beste cafe ingevlucht.RUST!!!! pffuw! wij maar hopen dat dat de volgende dag weer niet hetzelfde zou zijn gelukkig was dit niet zo!

Op een plattegrond hadden we gekeken, hoe groot het eiland eigenlijk was waar we op verbleven. Wij dachten ongeveer 12 km tot het vaste land, dus de keuze om een fiets of brommer te huren was snel gemaakt; de fiets natuurlijk! Vol goede moed op de iets te kleine mountainbike gestapt en de eerste bezienswaardigheid snel bereikt. Onze weg vervolgde zich langs het meer en overal waar we kwamen hoorden en zagen we de kids van ver al 'Hallo' roepen en zwaaien. Erg gezellig dus onderweg! Het duurde alleen wel erg lang voor we de 2e bezienswaardigheid bereikten... Op n gegeven moment toch maar nagevraagd waar we zaten... bleek dat we na 1,5uur fietsen nog niet op de helft van nos einddoel waren! Even een flinke tegenvaller, want wat bleek:de 12 km die wij dachten, bleek 45 km te zijn! Tja, daar kom je dan achter als je op de helft bent, dus wat doe je dan? doorfietsen! Na ruim 3u fietsen, bergje op, bergje af, met regelmatig waterpauze hadden we ons einddoel bereikt: de hotsprings! Deze vielen na de lange fietstocht een beetje tegen, konden ook niet heel erg van genieten want je weet dat je nog 45km terug moet! Dus na even relaxen in veel te heet water, stug weer op de fiets gesprongen en begonnen aan de weg terug. Voor iedere keer dat we hallo hoorden een km fietsen, dat werkte enigszins motiverend! En ja hoor, na ruim 2u fietsen waren we weer in Tuktuk! Pfew.. wat een dag! zere billen en een soort van zonnesteek, maar wel lekker actief! Volgende keer toch maar de brommer!
De dag erna hebben we dan ook maar besloten helemaal niks te doen!

De busreis naar Bukkittingi was ook een hele beleving. De wegen op Sumatra zijn niet zo goed, soms was er geen asfalt en dat midden in de bergen... resultaat: met een kabel omhoog getrokken worden!
Na 17u aangekomen op plaats van bestemming, Bukkittingi.
Hier hebben we een eigen tour gemaakt door de Harau Valley, echt supermooi! En ook hier was het overal staren en hallo zeggen en zeggen hoe mooi wij wel niet zijn. Dus als je ego opgekrikt moet worden, een bezoek aan Indonesie doet je vast goed! Verder hebben we een Minangkabautour gemaakt, langs verschillende minagkabau-huisjes en megaveel rijstvelden. Supermooie tour, die begon met een korte trekking naar een megabloem, rafflesia, die slechts 7 dagen in 2 jaar bloeit dus we hadden geluk! Erg leuk was trouwens dat we onverwachts 2 bekenden van Maleisie tegenkwamen! was erg gezellig.

Zondag was het weer een reisdag: we zijn naar Jakarta gevlogen, een veel te grote, stinkende stad, dus zijn meteen met de bus doorgereisd naar het zuiden. We zitten nu in Pangandaran, een plaatsje aan de kust, waar een jaar geleden een tsunami heeft plaatsgevonden. De gevolgen hiervan zijn nog duidelijk te zien! Gelukkig is een deel van ons guesthouse overeind gebleven, we slapen dan wel op de grond, maar ze zijn er erg gastvrij en het is erg gezellig. De komende dagen blijven we hier, voordat we de drukte van Yogyakarta gaan opzoeken.

Excuses voor het ontbreken van foto's, maar internet is hier ontzettend traag! We hebben er nu weer een paar, dus geniet ervan! De rest houden jullie tegoed, even geduld tot december! :)