allemaal beestjes om ons heeeeeeeeeeeen

Na even wat mindere tijden was het wel weer tijd om wat mooie dingen te zien. Dus zijn we langsgegaan bij een van de beste duikstekken van de wereld "Sipadan"! Een idylisch eiland aan de oostkust van Maleisie.

Nou dat was het zeker! 20 schildpadden 20 haaien en 10 lionvissen per duik. Kwamen onder water ook nog een grey reefshark van 2.5 m tegen en een kolk van tonijnen, super om te zien. De haai op de foto is een kleinere white tip, maar die bleef tenminste zitten. Viel niet tegen, maar het was een beetje prijzig dus hebben het bij 1 dag gehouden.

Daarna was het tijd voor wat beestjes boven water, een van de plekken om die te zien is Danum Valley, een conservatie gebied. Om hier te komen moesten we over een 80 km lange onverharde weg, waar maar 3x per week een bus naar toe gaat en door toedoen van onze buschaufeur hadden we die helaas gemist. De bus gaat hier pas weg als ie vol zit en we moesten zo lang wachten op andere passagiers die maar niet kwamen. Dus helaas een dure auto moeten charteren, maar het zou het allemaal waard zijn!!! Daar aangekomen moesten we ook nog eens de hoofdprijs betalen voor onze slaapplek, wat gewoon stapel bedden waren in een gang. Op zich niet zo erg, maar om nou 2x zoveel te vragen dan voor een prive kamer boven de zee!! maar het zou het allemaal waard zijn!!! Na een gare dag reizen, toe aan een tukkie. Dat ging aardig tot aan 4.30 u toen een niet zo'n aardige meneer (stel je even voor wat Roel zei) gitaar ging spelen! WAAROM??????!!!!!!! Dus maar eens even verhaal halen. Wat bleek nou, die man werd al een paar dagen achter elkaar wakker gehouden door een paar jonge gasten die elke keer om 12u s'avonds gitaar gingen spelen terwijl hij er elke dag om 4.30u uit moest. Dus hij had hun verteld dat hij ze zou terugpakken door voor hun te spelen als hij opstond. Beetje jammer voor ons helaas, want iedereen was ingelicht behalve wij omdat wij zo laat in de avond waren aangekomen. Maar gelukkig konden we daarna nog even verder tukken, om daarna een toer door de jungle te gaan doen.
Deze tour viel ietwat tegen, want waar wij heel veel LEUKE dieren hadden verwacht, waren er eigenlijk alleen maar bloedzuigers en vliegen die de hele tijd in je oor vlogen. Dus hebben we maar even wat spanning opgezocht door een tree-platform te gaan beklimmen op een hoogte van 35 m. Roel moest even slikken, maar Kit hing er alweer in dus ja, die kon niet achterblijven. Gelukkig zagen we hierboven ons eerste leuke beest, namelijk 50 m verderop een rinoceros hornbill! Jeetje het was het allemaal wel waard zeg poe nou he. Toen we de leeches echt helemaal spuugzat waren zijn we maar terug gegaan. Waar we onze .......... tegenkwamen die 's ochtends vroeg gitaar stond te spelen. Dus nog ff nagevraagd hoe t nou precies zat enzo. Want ja sochtends ben je natuurlijk niet op je best. Maar we konden niet meer boos op m zijn, was een heel aardige vent die die gasten gewoon ff zat was en ze even terug wilde pakken. Helaas waren wij daar ook de dupe van. Maar toen we hem tegenkwamen stond ie precies voor de receptie foto's te maken met zo'n megafototoestel met mega lens erop, later bleek dat hij een boek aan het maken is over de jungle van maleisisch borneo en al een boek heeft gemaakt over de amazone ene Jorge Camilo Valenzuela. Dus ff vragen wat ie nou zag?! zat er gewoon een orang utan voor de receptie in de boom. Doen we een hele toer om dieren te spotten, zitten ze gewoon voor de receptie!

na s'middags nog een gesprek gehad te hebben met Jorge over de dieren in Danum valley en z'n fotografie, bleek dat we beter naar Sukau konden gaan om dieren te spotten. Daar was hij al eerder geweest en zou hij ook weer naar teruggaan, om wat inheemse diersoorten op de foto te zetten. Dus de volgende dag, maar weer op weg, want het was in Danum Valley echt te duur voor wat we zagen. Maar eerst konden we s'ochtends mee met Jorge, hij wilde een foto maken van de ochtendauw over de jungle van Danum valley. Erg mooi om te zien.

Na weer heel veel onverharde weg en uit de bagger getrokken geworden zijn we in Sukau aangekomen, een heel klein dorpje langs de Kinabatangan rivier met allemaal van die leuke houten huisjes op palen en waar de mensen zich in de rivier wassen! Maar langs de de onverharde weg zagen we de plantages voor de palmolie al. Op borneo wordt heel veel regenwoud gekapt voor de palmolie plantages, wat natuurlijk niet zo leuk is voor de beestjes die dan geen ruimte meer hebben. Maar gelukkig is er een beschermd gebied waar nu niks meer gekapt mag worden en waar zelfs weer een beetje jungle teruggebracht wordt. Maar omdat er zo'n klein gebied over is voor de dieren zijn ze in deze plek wel wat makkelijker te spotten dan in Danum Valley, werd gezegd. nou dat bleek ook wel! Toen we aankwamen zat in de eerste de beste boom bij ons bed & breakfast een rhinoceros hornbill en aan de overkant van de rivier zaten proboscis monkeys, ook wel belanda monkey genoemd (oftewel the dutch monkey) en weet je waarom? omdat ie een gigantische neus heeft. Maar daarbij ook nog een hele dikke pens. Echt een bierpens! Dat is de reden dat ie nu niet meer op Roel lijkt, de neus nog wel maar het pensie niet meer. En ja dat gaan we zo houden in Nederland ook!!!!

Van Jorge hadden we over een gids gehoord die goed was dus gelijk de volgende dag maar geregeld, eerst een laat-in-de-middag-boottoertje om de olifanten te spotten. En ja hoor Lucky en Lucky zagen ze weer! het waren er drie en konden ze even goed bekijken omdat, helaas, de olifanten niet verder de jungle in konden door de palmolieplantages. De gids had ze 2 maanden al niet meer gezien. Dus onze tour was alweer geslaagd. Toch de volgende dag nog maar een boottoer voor de hele dag gedaan, helaas ging het alleen s'ochtends regenen waardoor er bijna geen dieren te zien waren maar eigenlijk hadden we alles wel zo'n beetje gezien:

silver leaf monkeys
makaken
heel veel hornbills
proboscis monkeys
monitor lizards
dooie slang

Maar later zagen we dan toch nog ons dier wat miste namelijk de Orang utan. helaas was tie een beetje moe en hoog in de boom waardoor we hem niet goed konden zien.
s'avonds hoorden we ineens het rare accent van onze vriend Jorge die ook naar Sukau was gekomen. Hij nodigde ons later uit voor een boottochtje, leuk om met iemand mee te gaan die zo in zijn werk opgaat en echt geniet van elke beweging van elk dier. moesten op de boot nog even 5 min. doodstil zijn zodat hij geluiden kon opnemen!ow ja, voordat we het bootje in gingen s'ochtends zaten er in de boom voor ons b&b 2 orang utans en 1 met een baby, echt alles hebben we inmiddels gezien voor onze slaapplek. Want even later in de middag kwam er een of andere duitse birdwatcher ons halen,t hij had een kudde olifanten ontdekt vlakbij! dus wij gauw mee, en binnen de korste keren waren we omringd door olifanten. Op een gegeven moment had een groot mannetje ons door en keek naar ons en ging ineens keihard stampen en rennen! Wij gauw wegrennen. Maar gelukkig rende die de andere kant op. Maar het was niet zo fijn om omringd te zijn door olifanten waarvan je niet weet wat ze gaan doen en we konden geen kant op, gelukkig gingen de olifanten voor ons dan eindelijk op weg. Terug bij het B&B bleek dat de hele kudde van minstens 30 olifanten zich voor onze deur had verzameld. echt geweldig om te zien. Konden echt heel dichtbij komen, en hebben wat leuke foto's kunnen maken.
s' avonds bij het kaarten ging de eigenaar achter ons staan met een geniepige glimlach, en ineens gooit ie een 20cm grote schorpioen op tafel. wow dan schrik je wel even. Maar hij had zn stekel eraf geknipt, die gebruiken ze ergens voor weet alleen nu niet meer waarvoor.
De volgende dag was het dan echt tijd om te vertrekken, was moeilijk want in Sukau is zeg maar geen verkeer, uiteindelijk wel gelukt en we zijn nu in Kota Kinabalu, een grote stad waar we even gaan bedenken wat we nu verder moeten gaan doen. Waarschijnlijk naar Brunei en Gunung Mulu Nationaal park.
Jullie horen het wel weer!

Foto's:
http://www.mijnalbum.nl/Album=SFWGUU7C